ابتکاری ترین آمارها مدال می دهد؛ پری ایران وارد دوره میانسالی شده و با امتداد روند فعلی، به تدریج به جرگه کشورهای دارای جمعیت پیر خواهیم پیوست. برآوردهای همشهری برمبنای آمارهای رسمی وزارت کار علامت می دهد که امسال پری افراد ۶۰ساله و بیشتر داخل ایران، بخاطر مقدماتی وعده تو ۶۳سال گذشته، بوسیله ۱۰درصد بی مو پری قلمرو خواهد رسید. این رقم ۰.۱درصد از میانگین آمار جهانی بیشتر است.
بوسیله گزارش همشهری، با تغییر الگوی عمر و کاهش فرزندآوری تو خانواده های ایرانی، نرخ رشد جمعیت سالمند نسبت به رشد پری تحت ۱۵سال ۲برابر تکثیر یافته و در شرایطی که ارزش رشد جمعیت کل کشور از ۱.۳درصد فراتر نمی رود، نرخ نمو انباشتگی سالمند به ۳.۴درصد می رسد. داخل این وضعیت، درصد انباشتگی سالمند از سال ۱۳۵۵وارد روند صعودی شده و از ۵.۳درصد در این سال به ۹.۷درصد داخل سال گذشته رسیده، میانگین جهانی این شاخص ۹.۳درصد است. برآوردها مشعر از آن است که در سال ۹۸، نسبت انباشتگی سالمند بوسیله کل جمعیت قلمرو به ۱۰درصد می رسد و جمعیت ایران یک قدم به گرداگرد سالمندی نزدیک تر می شود. براساس آخرین آمارها، درون پایان سال ۱۳۹۷جمعیت ایران ۸۲میلیون و ۸۴هزار نفر بوده که از این تعداد ۷میلیون و ۹۳۳هزار نفر والاتر از ۶۵سال داشته اند. سالمندان شهرنشین
مطالعه ها نشان می دهد ترکیب جمعیت ایران از سال۵۵ تاکنون کاملا دگرگون شده و از نسبت ۳۰درصد شهری و ۷۰درصد روستایی تو این سال، بوسیله نسبت ۷۰درصد شهری و ۳۰درصد روستایی رسیده است. داخل سایه این دگرگونی بنیادین، اکنون سه چهارم جمعیت سالمند سرزمین در مناطق شهری ست دارند. براساس آمارها در سال گذشته ۷۳.۳درصد سالمندان تو مناطق شهری ست داشته اند و ۲۶.۷درصد آنها بی جنبش خانه دادن بوده اند. سبقت جویی سالمندی نسوان از مردان
در سال۹۷، متمایز پیری، یعنی نسبت افراد ۶۰ساله و بیشتر به ازای هر ۱۰۰نفر پری ناچیز از ۱۵سال به عدد ۳۹.۵رسید، درحالی که در سال ۱۳۵۵این رقم فقط ۱۱.۸ بود. به عبارت دیگر تو سال۵۵ به ازای هر ۱۰نفر انباشتگی کمتر از ۱۵سال، ۱۱.۸سالمند در سرزمین وجود داشت اما داخل سال۹۷ انباشتگی سالمندان به ازای هر ۱۰۰نفر جمعیت زیر ۱۵سال به ۳۹.۵نفر رسید. نکته متناسب توجه درون این آمارها این است که فعلا متمایز پیری برای مردان بوسیله ۳۸ رسیده ولی این رقم برای ن ۴۲ است. این آمارها علامت می دهد جمعیت ن ایرانی پیر از جمعیت پیرمردان ایرانی بیشتر است. نکته دیگر همچنین پیرتر بودن جمعیت شهری نسبت به روستایی است که شاخص پیری آن بوسیله نظام ۴۱ و ۳۷ برآورد می شود. همچنین نسبت جنسی، یعنی نسبت تعداد مردان سالمند بوسیله ازای هر ۱۰۰نفر عیال سالمند، نشان می دهد در سال۹۷ به ازای هر ۱۰۰زن سالمند، ۹۵مرد سالمند داخل کشور وجود داشته، این نسبت داخل مناطق شهری ۹۷ و در نقاط روستایی ۸۹ بوده است. رکوردداران انباشتگی پیر و بالغ
آمارها حاکی از آن است که درون سال۱۳۹۷، استان های تهران، خراسان رضوی و اصفهان بیشترین پری سالمند را درون خویشتن جای داده اند و تهران با یک میلیون و ۵۰۳هزار سالمند رکورددار بوده اما از نظر نسبت سالمندان هر استان به جمعیت آن، استان های گیلان (۱۳.۹)، مازندران (۱۲درصد) و آذربایجان شرقی، همدان، مرکزی و اصفهان (۱۱.۱درصد) دارای بالاترین نسبت سالمندی بوده اند. در برابر استان های سیستان و بلوچستان (۴.۹درصد)، هرمزگان (۶.۲درصد) و بوشهر (۷.۱درصد) کمترین تعداد سالمند را در مقایسه با جمعیت خویشتن داشته اند. این مسئله از یک سو بوسیله الگوی فرزندآوری خانواده ها و از سوی دیگر به شرایط مهاجرت جوانان بستگی دارد.
براساس برآورد اجرا شده در سال۹۷، بیشترین شاخص پیری درون نقاط شهری به ازای هر ۱۰۰نفر پری والا ۱۵سال به ترتیب با ۶۹، ۵۸ و ۵۶ سالمند به استان های گیلان، مازندران و تهران اختصاص داشته و کمترین آن با ۱۲، ۱۸ و ۲۲ سالمند به استان های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کهگیلویه و بویراحمد مربوط بوده؛ اما درون تک متمایز پیری در نقاط روستایی استان های گیلان، مرکزی و مازندران به ترتیب با داشتن ۹۹، ۸۵ و ۶۷ سالمند بوسیله ازای هر ۱۰۰نفر جمعیت مادون ۱۵سال رکورددار بوده اند و درون طبق مناطق روستایی استان های سیستان و بلوچستان، خوزستان و هرمزگان با شاخص پیری ۱۳، ۲۱ و ۲۳نفر به ازای هر ۱۰۰نفر جمعیت زیر ۱۵سال، کمترین تعداد سالمند را داشته اند. اشتغال و بیکاری سالمندان
در سال۱۳۹۷، نرخ همکاری اقتصادی سالمندان در بی مو ناحیه ۱۶.۶درصد بوده و بها بیکاری آنها به ۲.۳درصد روان است. براساس آمارها، نرخ شریک اقتصادی سالمندان تو مناطق شهری ۱۲.۷درصد با نرخ بیکاری ۳.۵درصد و در مناطق روستایی نرخ مشارکت اقتصادی ۲۷.۳درصد و ارج بیکاری آنها ۰.۹درصد بوده است. این آمارها علامت می دهد پری سالمند کشور با وجود اینکه از سن کار بیرون شده اند، ولی همچنان در بازار کار حاضر هستند. یکی از دلایل این اتفاق، احتیاج سالمندان به تأمین هزینه های معیشت است که بوسیله اختصاص در روستاها بوسیله برهان ضعف نظام تأمین اجتماعی و پرداخت مواجب بازنشستگی بیشتر احساس می شود. از سوی دیگر مقدار بی سوادی سالمندان ۵۱.۱درصد است. تو مناطق شهری ۴۱.۵درصد و در مناطق روستایی ۷۷.۹درصد سالمندان مسوده خواندن و نوشتن ندارند و کنار این بنیان امکان حضور درون مشاغل دفتری و اداری برای آنها مهیا محو. وضعیت مواجب سالمندان
هم زمان حال دستگاه های فراوان دولتی، اشتراکی و آدم نهاد خدمات حمایتی، بیمه ای و غیربیمه ای به سالمندان ارائه می دهند که بسرنوشت شوم دچار کردن مهم این مسئولیت بر عهده داری ۶نهاد اعم از سازمان بهزیستی، کمیته امداد امام خمینی(ره)، تأمین اجتماعی، بیمه سلامت، صندوق بازنشستگی کشوری، صندوق بیمه مدنی روستاییان و عشایر، صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح و صندوق های بازنشستگی متعلق به حصه عمومی اعم از بانک ها و شهرداری هاست. آمارها نشان می دهد تا سال گذشته ۶۴.۴درصد از سالمندان کشور ذیل ایمنی این نهادها بوده اند؛ اما مابقی آنها هیچ جنس پوشش حمایتی نداشته اند. در این سال ۲۴.۷درصد از کچل سالمندان کشور وظیفه بگیر سازمان تأمین اجتماعی، ۱۸.۴درصد کمیته امداد معصوم خمینی(ره)، ۱۱.۳درصد مجری بازنشستگی کشوری، ۹درصد سازمان بهزیستی و یک درصد مستمری بگیر صندوق بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر بوده اند. سالمندی داخل سایر کشورها
مقابل اعلام مدخل پری اقتصادی و مدنی اداره ملل، با توجه به داده های چشم انداز پری جهان، تعداد افراد سالمند ۶۰سال و بیشتر در سال های اخیر در اکثر کشورها و مناطق جهان نمو سزاوار سرزنش ملاحظه ای داشته و این رشد در چند دهه آینده همچنان افزایشی خواهد وجود. براساس آمارهای بین المللی در سال۲۰۱۷ میلادی پری سالمند جهان بوسیله بیش از ۹۶۲میلیون نفر رسا است که نسبت به سال۱۹۸۰ زیاد از ۲برابر اضافه داشته و پیش بینی می شود تعداد افراد سالخورده تا سال۲۰۵۰ همچنین ۲برابر شده و بوسیله ۲.۱میلیارد نفر برسد. بررسی ها نشان می دهد دوسوم افراد سالخورده دنیا در مناطق درحال ترقی زندگی می کنند و رشدی تند پر حرارت از افراد سالخورده در مناطق توسعه یافته دارند، به طوری که تمایل می رود در سال۲۰۵۰ از هر ۱۰ بی نظیر معمر در جهان، تقریبا ۸نفر درون مناطق درحال ترقی زندگی کنند. از دیگر سو با ادامه روند حاصلخیزی و اجل ومیر، پیری جمعیت دنیا تسریع می شود و سهم افراد سالمند از جمعیت جهانی که از ۵درصد در سال۱۹۶۰ به ۹درصد تو سال۲۰۱۸ افزایش یافته، درون سال۲۰۵۰ به ۱۶درصد خواهد رسید.
۷۳.۳درصد سالمندان درون مناطق شهری ست دارند و ۲۶.۷درصد از آنها ساکن روستا هستند
شاخص پیری، یعنی نسبت افراد ۶۰ساله و بیشتر، به ازای هر ۱۰۰نفر جمعیت کم از ۱۵سال، به مغز ۳۹.۵رسیده است؛ درحالی که در سال۱۳۵۵ این رقم فقط ۱۱.۸بوده است
شاخص پیری برای مردان بوسیله ۳۸رسیده ولی این رقم برای ن ۴۲ است، این رقم نشان می دهد که جمعیت ن ایرانی پیر، از جمعیت پیرمردان ایرانی بیشتر است
به ازای هر ۱۰۰زن سالمند، ۹۵مرد سالمند وجود دارد، این نسبت در مناطق شهری ۹۷ و در نقاط روستایی ۸۹ است
استان های تهران، خراسان رضوی و اصفهان، به لحاظ تعداد، بیشترین جمعیت سالمند را در خود جای داده اند و تهران با یک میلیون و ۵۰۳هزار سالمند رکورددار است
استان های شمالی و مرکزی بیشترین نسبت جمعیت سالمند را در خویشتن جای داده اند و کمترین نسبت سالمندان عموما تو استان های جنوبی زندگی می کنند
ازنظر نسبت سالمندان هر استان بوسیله بی مو جمعیت آن، استان های گیلان با ۱۴درصد، مازندران با ۱۲درصد و آذربایجان شرقی، همدان، مرکزی و اصفهان با ۱۱.۱درصد، دارای بالاترین نسبت سالمندی بوده اند
استان های سیستان و بلوچستان با نسبت ۴.۹درصد، هرمزگان با نسبت ۶.۲درصد و بوشهر با نسبت ۷.۱درصد کمترین تعداد سالمند را تو مقایسه با جمعیت خویشتن داشته اند
درباره این سایت